رضوان كالپوش

 در دوره رضا شاه پهلوی، پس از اجرای سیاست های اسکان عشایر، بر تعداد آبادیهای، این منطقه افزوده شد و بیشترین آبادیها در بین دو کوهه معروف منطقه یعنی کوه خواجه قنبر و کوه دانیال نبی بوجود آمد، که اینک به توصیف هر یک پرداخته  خواهد شد.

1-  روستای قوشه دگرمان: این روستا از روستا هایی است که در دوران پهلوی ساخته شده که بیشتر آن از روستا های گرمه و جاجرم، آمده اند و طایفه حسینی ها اولین طایفه ای بودند که از جاجرم آمده اند و جمعیت خانواری آن طبق جدول زیر می باشد.

1-2- وجه تسمیه: این روستا بعلت قرار گرفتن در کنار مهمترین رود منطقه که از دامنه های کوه خواجه قنبر و قلقلو و... سرچشمه گرفته قرار دارد و دو آسیاب آبی در روبروی هم ساخته بودند که به«قوش+دگرمان) (جفت(دو تا)+آسیاب) نام گرفته است.

1-4 گویش و مذهب :ساکنان این روستا مسلمان و شیعه هستند و به زبان فارسی و گاها ترکی حرف می زنند و بعلت نزدیک بودن به نام نیک از امکانات بهداشتی و رفاهی این روستا استفاده می کنند.

2-کرنگ: از جمله روستا هایی است که در کنار یکی از آبادی های ایل گرا ایلی ساخته شده است و در دامنه کوه قلعه نو و در نزدیکی تپه مجال آباد قرار دارد.مردمان این روستا، از روستا های اطراف و کوهسارات هستند و جمعیت خانواری آن طبق جدول زیر می باشد.

گویش و مذهب :اغلب مسلمان و شیعه هستند و به زبان فارسی حرف می زنند.

3-کمردار: این روستا بعد از گرنگ به سمت دشت شاد و در دامنه کوه و در پیچ یکی از دامنه ها ساخته شده است و مردمانی خوش طبع خوش ذوق هستند و بیشتر مهاجرت می کنند به سوی استان گلستان و جمعیت خانواری آن طبق جدول می باشد که نشان از کم شدن خانوار بعلت های، نبود امکانات رفاهی و خدماتی و.. می باشد.

گویش و مذهب :اغلباین روستا مسلمان و شیعه هستند و به زبان فارسی«گویش محلی» حرف می زنند.

4-دشت شاد: این روستا بعد از کمردار قرار دارد و در داخل جنگل می باشد، و وصل به جنگل، گلستان و لوئه است و بیشتر راه ارتباطی این روستا از طریق جنگل و به گالیکش و کلاله از استان گلستان می باشد این روستا از نظر گردشگری و تفریحی مکان های زیبایی را داراست و بعد از این روستا روستای دیگری به نام «کند سکوه» است که تا چند سال پیش جزء منطقه کالپوش بود و امروزه جزء استان گلستان به حساب می آید، روستای خوب و دیدنی است تقریبا در ته دره و وسط جنگل قرار گرفته است.

اغلب این روستا مسلمان و شیعه ستند و به زبان فارسی « گویش محلی» حرف می زنند. و جمعیت خانواری آن طبق جدول می باشد

5-سوداغلن یا رضوان:

این روستا از روستا های جدید بشمار می آید و قدمت آن تا این زمان به حدود 50 تا 60 سال می رسد نکته جالب این روستا قرار گرفتن در جاده اصلی منطقه کالپوش و گذشتن وسایل نقلیه بیش از شش روستا و بقول امروزی ها در مرکز قرار گرفتن این روستا است و به خاطر همین بیشتر مهاجر پذیر منطقه بوده است و به الحمدا.. پیشرفت خوبی کرده است و اگر بیمارستان و دانشگاه به آن اضافه شود-یکی از شهر های مهم منطقه در آینده خواهد شد.

ساکنان اولیه این روستا مانند روستا های جدید التاسیس از روستا های، نردین، نام نیک و طلوع بین، حسین آباد و دیگر روستا های منطقه است.

وجه تسمیه: سوداغلن که یک کلمه ترکی و مرکب از سو+داغلن می باشد به معنی جایی که آب پخش می شود و رضوان: نام یکی از تل های منطقه است که روستای سوداغلن در آن قرار گرفته است و احتمالا در آینده به رضوان مشهور خواهد شد، هر چند ساکنان ترک زبان منطقه بیشتر سوداغلن را می پسندند

گویش و مذهب: ساکنان این روستا مسلمان و شیعه هستند و به زبان شیرین ترکی حرف می زنند.

جمعیت: این روستا یکی از روستا های رو به پیشرفت منطقه است و روز به روز به ساکنان آن افزوده می شود و جمعیت خانواری این روستا طبق جدول زیر می باشد.

6:حق الخواجه: این روستا یکی از روستا هخای شرقی دشت دانیال به حساب می آید و نماد اسکان عشایر در دوره پهلوی شناخته می شود، این روستا، از ایل های بلوچ استان سیستان و بلوچستان به حساب می آید که در آن دوران این منطقه را محل ییلاق کوچگاه خود انتخاب کرده بودند که بعد از اجرای اسکان عشایر، این ایل یا گروه در منطقه مانده اند و احتمالا نام روستا از بزرگ این ایل گرفته شده است بنام خواجه، و چون حرف پیر خود را به حق و به درستی می دانستند به حق لخواجه شهرت یافته است.

جمعین این روستا طبق جدول زیر می باشد،

این روستا از روستا های محروم منطقه به حساب می آید و امکانات رفاهی آنچنانی ندارند.

گویش و مذهب: اغلب اهالی این روستا مسلمان و شیعه هستند و به زبان بلوچی حرف می زنند.